به نقل از «شبستان»

مقابله با اهانت به قرآن کریم نیازمند دفاع فرهنگی است

تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۹۱۶۹۲

شیخ مهدی قلندر البیاتی در سی امین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم درباره اهانت کنندگان به قرآن کریم گفت: مقابله با اهانت به قرآن کریم نیازمند دفاع فرهنگی است، آنان قرآن کریم را خطری برای خود می دانند.

شیخ مهدی قلندر البیاتی، مسئول هیئت اعزامی غرفه مجمع علمی قرآن کریم وابسته به آستان مقدس عباسی در سی امین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم در تهران در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار گروه جهان اسلام در شبستان درباره فعالیت این غرفه گفت:

 

وی درباره تاثیر قرآن در زندگی گفت: تاثیر قرآن در زندگی، رفتار و اخلاق ما امری پوشیده نیست و امروزه شاهد حضور خود، دوستان و خانواده هایمان در این نمایشگاه هستیم و حضور در آستان مقدس عباسی نیز دو جنبه دارد که یک جنبه آن قرآنی و یک جنبه آن نزدیکی به اهل البیت علیهم السلام و بودن در زیر پرچم عباسی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

شیخ مهدی قلندر البیاتی درباره رابطه شب قدر و امام زمان(عج) با استناد به آیه 30 سوره بقره قرآن کریم« و اذقال ربک للمکلائکة إنی جاعل فی الارض خلیفه قالوا اتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدماء...»، گفت: در این آیه واژه خلیفه به معنای جانشینی است. ما اعتقاد داریم خلافت، خلافت الهی در روی زمین است و امروز خلیفه امام مهدی(عج) است و این خلافت تا روز قیامت ادامه دارد.

 

وی ادامه داد: من نمی گویم بین شب قدر و امام زمان(عج) ارتباط وجود دارد یا نه، بلکه مفسران با ادله می گویند که فرشتگان و روح القدس در شب های قدر بر امام زمان(عج) نازل می شوند و مقدرات نوشته شده را به امام زمان تقدیم می کنند.

 

البیاتی در خصوص اهانت به قرآن کریم در کشورهای غربی و اینکه چگونه می توان با اینگونه اعمال مقابله کرد، گفت: مقابله با اهانت به قرآن کریم نیارمند دفاع فرهنگی است، اما مهم‌تر از آن،‌این است که قرآن کریم، برای آنها خطر دارد و برای همین تلاش می کنند از قلب مردم آن را بیرون کنند. در صورتی که قرآن کتاب هدایت است و در خون و رگ ها جریان دارد و این اقدام آنان و افرادی که به فکر اهانت به قرآن کریم هستند، به جایی نمی رسد.

 

وی تاکید کرد: مادامی که امت اسلامی به قرآن کریم و معانی و مضامین آن پایبند باشند، کافران و مشرکان کاری نمی توانند بکنند.

 

محصولات مجمع علمی و مراکز مرتبط با آن اعم از مرکز چاپ مصحف شریف، مرکز قرآن کریم در کربلای معلی، مرکز پروژه های قرآنی و مرکز قرآن کریم در نجف اشرف در این غرفه برای بازدید کنندگان ارائه شده است و به این ترتیب با تولیدات فرهنگی و دینی عرضه شده توسط مجمع علمی آشنا می شوند.

 

شیخ مهدی قلندری البیاتی درباره برگزاری مسابقه قرآنی در این غرفه گفت: مسابقه قرآنی هر شب در این غرفه برگزار می شود و هدایای تبرکی از حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام که شامل آب سرداب حضرت عباس(ع)، پارچه، مهر و عطر است، به برندگان داده می شود. همچنین پس از پایان مسابقات به قید قرعه به نفر اول پرچم  متبرک از حرم مطهر حضرت عباس علیه السلام داده می شود.

 

مسئول هیأت اعزامی مجمع علمی قرآن کریم وابسته به آستان قدس عباسی در تهران همچنین از فعالیت هنر خطاطی در این غرفه خبر داد و گفت: خطاط مصحف شریف با حضور در نمایشگاه برای بازدید کنندگان نام های ائمه و آیاتی از قرآن کریم را با خطی زیبا نوشته و به بازدیدکنندگان غرفه هدیه می دهد.

 

شیخ مهدی قلندری البیاتی همچنین اظهار کرد: مجمع علمی قرآن کریم نشریات مراکز وابسته به خود را که شامل تدوین و چاپ مصحف شریف، انتشار تفاسیر و نشر علوم قرآن کریم است ،در این غرفه ارائه داده است.

 

شیخ مهدی قلندر البیاتی در پاسخ به این سوال که سی امین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم را چگونه ارزیابی می کنید، گفت: تمامی جوانب نمایشگاه به طور کلی اعم از مدیریت و امنیت آن بسیار عالی بوده است، اما به بخش بین الملل به ویژه غرفه آستان مقدس عباسی اهتمام کمی صورت گرفته است و  باید ببیشتر به آن دقت می شد.

 

 

 

 

پایان پیام/43

منبع: شبستان

کلیدواژه: اهانت به قرآن کریم قرآن کریم مجمع علمی امام زمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۱۶۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مناظره‌ای در مورد حجاب

به گزارش «تابناک»، عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: سایت «مدرسه آزاد» گفت‌وگوی به نسبت مفصلی را میان دکتر محسن برهانی و دبیر سابق «ستاد امر به معروف و نهی از منکر» انجام داده که با دیدن آن متوجه می‌شویم، چگونه سرنوشت یک جامعه و مردم به ذهنیت‌های ساده‌انگارانه گره خورده است. ذهنیت‌هایی که نه آشنایی کافی با فقه و کلام دارد و نه بهره‌ای از حقوق و جامعه‌شناسی برده است و نه حتی چارچوب عملی قابل اجرا و موثری دارد.

اینکه در پس ذهن حکومت در موضوع حجاب چه می‌گذرد، روشن نیست. حداقل برای بنده روشن نیست، چون خیلی کلی و کلان فقط به ضرورت فقهی و قانونی آن اشاره می‌شود. ولی اگر سخنان رییس ستاد مزبور را موضع رسمی تلقی کنیم در این صورت، آقای دکتر برهانی به دلیل آشنایی و تسلط بر هر دو حوزه فقه و حقوق به خوبی نشان می‌دهد که ادعاهای طرف مقابل به کلی نادرست است. ضمنا توجه کنیم که طرف مقابل رییس ستاد مهم‌ترین نهاد رسمی برای ترویج حجاب و مقابله با بی‌حجابی است، بنابراین باید قوی‌ترین فرد حکومت در توجیه و دفاع از حجاب باشد ولی تعجب از این رو بود که اصولا ایشان چگونه پذیرفته که در چنین گفت‌وگویی شرکت کند. کافی است به حدود ۳۰۰۰ نظری که فقط طی دو روز در زیر فیلم این مناظره گذاشته شده است، نگاهی بیندازند تا ببینند آن‌گونه دفاع کردن از حجاب و خدا و حکومت اسلامی دقیقا تایید تحلیل آقای برهانی است که نه تنها موجب تقویت حجاب نمی‌شود، سهل است که منجر به بدبینی بیشتر مردم از ارزش‌های اسلامی و حکومتی نیز می‌شود. در واقع باید توصیه کرد که همه دست‌اندرکاران حکومت این مناظره را ببینند. اگر واقعا کفه گفت‌وگو را به سود دبیر سابق ستاد امر به معروف و نهی از منکر دیدند خب این را رسما اعلام دارند تا همه متوجه شوند مبنا و منطق قانون‌نویسی و سیاستگذاری در ایران چیست و دیگر بحث را ادامه ندهند. ولی اگر معتقدند که استدلال‌های مهم‌تری برای دفاع از سیاست‌های جاری در امر حجاب دارند آنها را در گفت‌وگویی دیگر اظهار کنند.

خوبی گفت‌وگو در این است که شنونده یکسویه به قاضی نمی‌رود.  نکته بسیار مهم‌تر در ذهنیت نادرستی است که این افراد از نقش مردم در جمهوری اسلامی دارند که گفت‌وگو را بلاموضوع می‌کنند و این خطرناک است. چنین رویکردی در آغاز انقلاب مطلقا جایگاهی نداشت و اصولا هم نمی‌توانست با مفهوم انقلاب سازگاری داشته باشد. ولی چگونه شده که ۴۵ سال بعد از انقلاب عده‌ای به خود جرات می‌دهند که خود را متولی حقانیت معرفی کرده و برتر از اراده مردم تعریف کنند؟ جالب‌تر اینکه طرفداران این رویکرد حتی قادر به ارایه یک اندیشه منسجم از آنچه می‌خواهند انجام دهند، نیستند. نه درکی از تفاوت حق و تکلیف و نه تحلیلی از فلسفه حقوق و جامعه‌شناسی کیفری دارند. استدلال‌های رایج‌شان در حد روزنامه‌نگاری دیواری مدارس است. به علاوه شیوه مواجهه با مردم و اقناع آنان باید بر اساس عقلانیت و ادبیات عمومی و سخنان دقیق و مبتنی بر آمار و منطق علمی باشد. اینکه کسانی خود را دانا به دستورات خدا دانسته و از این منظر بخواهند به مردم امر و نهی کنند، جوابگوی نسل جدید نیست. این استدلال‌های درون دینی شاید برای گروه‌های حوزوی مناسب باشد. برای مقابله با بی‌حجابی همه اصول و قواعد شرعی، حقوقی، سیاسی و نیز اجرایی و انتظامی را دچار اختلال جدی می‌کنند تا این پدیده رخ ندهد در حالی که اندکی تامل نشان می‌دهد که احتمال چندانی برای تحقق این هدف، نه تنها وجود ندارد، بلکه بسیار پرهزینه خواهد بود. عجیب‌تر اینکه قرار دادن پلیس و دستگاه قضایی جلوی مردم و به میدان آوردن تمام توان حکومت برای مقابله با امری اجتماعی که ماهیت آن مجرمانه نباشد، قابل فهم و دفاع نیست و همه این نیروها را مستهلک و اتفاقا مردم و زنان را بیشتر عصبانی و منزجر می‌کند. ادامه رسیدگی به طرح حجاب با گفت‌وگوهای غیرشفاف گویای واقعیت است. چرا شورای نگهبان چنین وضعیتی را می‌پذیرد و مذاکرات با تعدادی از دست‌اندرکاران طرح درباره جزییات این قانون را شفاف نمی‌کند؟ چرا باید موضوعی را جرم‌انگاری کرد در حالی که مردم نه تنها از آن حمایت نمی‌کنند، بلکه از زنان و دخترانی که مورد هجوم واقع می‌شوند، حمایت می‌کنند؟

مردم باید از اجرای قانون توسط نیروی انتظامی یا هر نهاد دیگر استقبال کنند ولی این چه قانونی است که امام جمعه قم می‌گوید: از نیروی انتظامی و همه کسانی که زخم زبان‌ها را به جان خریدند، تشکر می‌کنیم یا فرمانده انتظامی بگوید: «هیچ اراده‌ای، تهمتی، افترایی، هیچ سرزنشی و شماتتی ما را از این راه پر فیضی که حضرت حق در برابرمان قرار داده به عقب نخواهد راند.» مگر قرار است در مواجهه با جرم کسی را سرزنش کنند؟ پس آنچه که با آن مقابله می‌شود حداقل از نظر مردم جرم نیست.